Η ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΤΩΝ ΑΪΜΟΝΙΤΩΝ

Αρκετοί χωριανοί ξενιτεύτηκαν από τον Αΐμονα. Κάθε ένας για δικούς του διαφορετικούς λόγους. Άλλοι είχαν ήδη φύγει από την εποχή της Τουρκοκρατίας και κάποιοι άλλοι έφυγαν αργότερα. Το φαινόμενο όμως της μετακίνησης του πληθυσμού του Αΐμονα έλαβε μεγάλες διαστάσεις από την δεκαετία του 1960 και ύστερα.

Κάποιοι Αϊμονίτες έφυγαν από το χωριό για ηθικούς λόγους, άλλοι για αναζήτηση καλύτερων συνθηκών, άλλοι επειδή παντρεύτηκαν από κάποιον άλλο τόπο ενώ άλλοι για υπηρεσιακούς και επαγγελματικού λόγους. Εγκαταστάθηκαν σε άλλα χωριά και πόλεις της Κρήτης. Αρκετοί πήγαν στα Χανιά, στο Ρέθυμνο και πολλοί στο Ηράκλειο. Η περιοχή Ξηροπόταμος στο Ηράκλειο μπορεί να θεωρηθεί μια μικρή συνοικία του Αΐμονα.

Αρκετοί έφυγαν και εκτός Κρήτης. Πολλοί πήγαν στην Ρόδο, στην Πάτρα, στον Πειραιά, στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη αλλά και πολλοί βρέθηκαν στο εξωτερικό. Κάποιοι μετανάστευσαν στην Γερμανία ενώ κάποιοι άλλοι στην Αμερική και στην Αυστραλία.

Χωριανοί που ξενιτεύτηκαν ήταν από τις εξής οικογένειες:
Βερτούδου, Κοντογιάννη, Λιναρίτη, Μαγκωνάκη, Πάγκαλου, Παπαδάκη, Ρουμπάκη, Σαμόλη, Σηφάκη, Συγλέτου, Σκουλούδη, Τερζάκη, Τζεδάκη και Φλουρή.

Σήμερα υπάρχει δεύτερη, τρίτη και τέταρτη γενιά των ξενιτεμένων. Όπου και να έχουν βρεθεί πάντως Αΐμονιώτες ποτέ δεν ξέχασαν τον τόπο τους και λαχταρούν να επισκέπτονται τον Αΐμονα.