ΕΝΑ ΤΟΥΡΚΑΚΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΣΑΝΕ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ

Η Εμινέ Χανούμ, έτσι λέγανε μια Τουρκάλα από το χωριό, είχε ένα γιο, ωραίο νεαρό τότε, που τον έλεγαν Αλή. Έξω από το σπίτι τους υπήρχε ένα μονοπάτι που απ’ αυτό περνούσαν οι Χριστιανοί για να πάνε στην εκκλησία της Παναγίας, της μόνης τότε που υπήρχε στο χωριό. Κάθε φορά που περνούσαν από εκεί άρεσε στο Τουρκόπουλο να βγαίνει έξω στο δρόμο και να τους περιεργάζεται.

Σαν προσπερνούσαν είτε πήγαιναν προς την εκκλησία, είτε γύριζαν απ’ αυτή, έμπαινε στο σπίτι κι έλεγε της μάνας του: «Νενέ μου! Πόσο μυρίζουν οι Χριστιανοί όταν πηγαίνουν κι όταν γυρίζουν από την εκκλησία!». Εκείνη τότε καταλάβαινε την επιθυμία του και αντί για τίποτε άλλο έκανε τη θυμωμένη και το απόπαιρνε με την απειλή ενός ξύλου.