Τοπωνυμίες
Ονομασίες τοποθεσιών
Ο Αστρινός Συγλέτος, μακρινός πρόγονος της οικογένειας των Συγλέτηδων (Αστρινιανών), υπηρετούσε ως Όμπασης (Ενοματάρχης των Τούρκων) στην τουρκική αστυνομία της περιοχής, που είχε τότε έδρα της το χωριό Δαμάστα. Ήταν νέος, ωραίος και καλό παλικάρι από ό,τι ακούγεται. Πρέπει να ήταν και πλούσιος ,γιατί είχε στο σπίτι του και υπηρέτρια. Την έλεγαν Κατερίνα και ήταν από τις Γωνιές. Μάλιστα παντρεύτηκε στον Αΐμονα τον Ντερτζοκοκόλη.
Στο διπλανό χωριό Ασυρώτους (Κρυονέρι), ζούσε την ίδια εποχή ο Γεώργιος Βενιανάκης ή Τσαγκάρης που ήταν κουτσός, ο οποίος είχε σκοτώσει κάποιον Ανωγειανό.Είχε εκδοθεί ένταλμα συλλήψεως εναντίον του που έπρεπε να εκτελέσει η Αστυνομία της περιοχής. Η σύλληψη καθυστερούσε όμως, οπότε ο Αστρινός κλήθηκε από τον Κατή (Τούρκο δικαστή) για να τον ενημερώσει για τη σύλληψη. Οι δικαιολογίες που πρόβαλε μάλλον θεωρήθηκαν ανεπαρκείς και στο τέλος του είπε ο Κατής: «Κρίμα σε σένα Αστρινέ, να ‘σαι τόσο καλό παλικάρι και να μη μπορείς να συλλάβεις ένα κουτσό!» Πληγώθηκε τότε ο Αστρινός και αποφάσισε να συλλάβει τον καταζητούμενο πάση θυσία. Κάποτε τον συνάντησε ύστερα από συστηματική αναζήτηση στη θέση Αραγουζί της Κοινότητας Κρυονερίου, του πρότεινε να παραδοθεί, γιατί διαφορετικά ήταν υποχρεωμένος να τον συλλάβει. Αυτός όχι μόνο αρνήθηκε να συμμορφωθεί, αλλά και προειδοποίησε τον Όμπαση, που μάλλον ήταν και φίλοι , ότι αν επιχειρούσε κάτι τέτοιο θα τον σκότωνε. Μάλιστα στη συζήτηση του είπε πως εκείνη τη βραδιά ονειρευόταν ότι σκότωσε ένα γεράκι και θα ήταν αυτός. Ο Αστρινός όμως άρχισε να τον καταδιώκει. Άρχισε τότε και ο άλλος να τον πυροβολεί από φόβο και τον πέτυχε στην κοιλιά. Λένε ότι από τους πόνους τραβούσε την καδένα του γιλεκιού μέχρι που την έσπασε. Μόλις μαθεύτηκε το έγκλημα επικράτησε πολεμική ατμόσφαιρα στο χωριό και άρχισε η αναζήτηση του φονιά. Λέγεται πως όσοι μπήκαν στο Κρυονέρι λεηλάτησαν και το σπίτι τους.
Ο Βενιανάκης πλήρωσε όμως αργότερα όταν τον σκότωσαν κι αυτόν Ανωγειανοί στο Μοναστήρι της Χαλέπας την ημέρα της Μεταμόρφωσης του Χριστού που είχε πάει. Τη σπασμένη καδένα του Αστρινού είχε κρατήσει ο Παπά – Γιάννης Συγλέτος, εγγονός του Όμπαση.