Σήμερα στον Αίμονα καμπάνα θα χτυπήσει
πένθιμα ένα μερακλή να αποχαιρετίσει.

Γέννημα θρέμμα του χωριού που την κορμοστασιά του
όλοι θα καμαρώναμε μα και την λεβεντιά του.

Άρχοντας στην εμφάνιση με τη χρυσή καρδιά του
ήταν σε όλους φανερά τα προτερήματά  του.

Μπίρμπη τον εφωνάζανε γιατί’ χε σβελτοσύνη,
φιλότιμο, λόγω τιμής μα και πιτιδωσύνη.

Θυμούμαι στο Γενί Γκαβέ που’ κανε τον τσαγκάρη
κι έφτιαχνε υποδήματα με τέχνη και με χάρη.

Εκεί τονέ γνωρίσανε όλοι οι ντελικανίδες
από τα γύρω τα χωριά που ήτανε μερακλήδες.

Γι΄ αυτό τονέ καλούσανε εις τσοι χαρές τους όλοι
να καμαρώσουν χορευτή τον ΜΠΙΡΜΠΗ το Σαμόλη!

Μα και οι μαντινάδες του όμορφες ήταν όλες
σαν του καλύτερου μπαξέ τσοι μυρισμένες βιόλες.

Οι συντεκνιές κι οι κουμπαριές που’ καμε θα γροικούνται
απ΄ όσους τον εγνώρησαν για να τα διηγούνται.

Φίλους σε όλα τα χωριά που πήγε έχει κάνει
που να τις γράψω δυστυχώς μια κόλα δεν με φτάνει.

Κάθε πρωί που στον Γκαβέ πήγαινε με τα πόδια
στο μαγαζί που τα σφυριά είχε και καλαπόδια.

Ένα κλαδί μιας χαρουπιάς με την ζερβή του χέρα
έπιανε μόνος κι έκανε φιγούρες στον αέρα!

Μα τον χοροδιδάσκαλο έπιασε τον Αξιώτη
και στον Κρουσώνα χόρεψαν ένα Μαλεβιζιώτη.

Μα και στους άλλους τους χορούς τονε χειροκροτήσαν
ποιος είναι και πώς λέγεται να μάθουν αρωτήσαν.

Τις περισσότερες φορές δινόταν η αιτία
κι εχόρευε στο πλάι του πιτήδεια η Διαμαντία.

Ποια κοπελιά δεν θα΄ θελε εκτός της αδερφή του
να κρατηθεί στο μπράτσο του έστω σε μια στροφή του.

Φτωχά τα χρόνια μα αγνά και το ’φερε η μοίρα
να κάνει όμορφους χορούς στου Καρεκλά* την λύρα.

Που πασαδόρο έπαιρνε τον Γιώργη Κοντογιάννη
μα και ο γιος του σήμερα τον Λαουτιέρη κάνει.

Όταν ο Μπίρμπης σήκωνε ντάμα για να χορέψει
εκάτεχε ο Καρεκλάς ήντα ‘θελα του παίξει.

Με τη γλυκιά του τη φωνή άρχιζε τα παινάδια
κι έλεγε την αξέχαστη όμορφη μαντινάδα.

Χόρεψε χαϊδεμένη μου χόρεψε Σούστα- Σούστα
μα ο Μπίρπμης είναι στον Γκαβέ και φτιάχνει τα παπούτσια.

Σ΄αυτά τα μερακλίκια του θα σταματήσω τώρα
γιατί όσα ξέρω αν σας πω θα χρειαστώ πολλή ώρα!

Για ‘μένα ο ΜΠΙΡΜΠΗΣ ήτανε ο πρωτοξάδερφός μου
αλλά και μερικές φορές πατέρας κι αδερφός μου.

Κάθε φορά που έπαιρνα έλεγχο απ΄ τη δασκάλα
εκείνος τον υπόγραφε μα του χρωστώ και άλλα.

Κάποτε που η μάνα μου άρρωστη στο Γαράζο
ήταν και δεν εκάτεχα ούτε αυγό να βράζω.

Ερχότανε βράδυ πρωί την αίγα μας ν’ αρμέξει
να’ χω το γάλα της να πιω ύστερα και μισέψει.

Όμως απ’ όλα πιο πολύ πάντα αναγνωρίζω
πως φρόντισε την σύζυγο που έχω να γνωρίσω.

Φεύγει ο γλεντζές, ο μερακλής, ο Μυλοποταμίτης
ένας απ’ τους καλύτερους τους χορευτές τση Κρήτης.

Δεν δείχνει τα χωράφια του, τα βιβλιάριά του
μα φαίνονται τα πλούτη του στην οικογένειά του.

Η σύζυγος, οι τρεις του γιοι κι η μια του θυγατέρα
γαμπρός και νύφες φαίνονται εδώ αυτή τη μέρα.

Εγγόνια και δισέγγονα τον αποχαιρετούνε
φίλοι, γνωστοί και συγγενείς κι όσοι τονέ τιμούνε.

Άφησε ένα όνομα καλό χωρίς ψεγάδι
να το΄ χει διαβατήριο φεύγοντας για τον Άδη.

Μα κι ο Σταυρός που έκανε στην τρούλα στην Κεφάλα
θα μείνει για ανάμνηση εκτός απ’ όλα τ΄ άλλα.

ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ:

Ως που να στέκει ο Σταυρός πιστέψετέ με όλοι
πως θα γροικάτε τ’ όνομα του ΜΠΙΡΜΠΗ του Σαμόλη.

Μπίρμπη καλό παράδεισο τώρα που ανθισμένα
είν’ όλα τα χρυσάνθεμα εξάδερφε για’ σένα.

Ο Μιχαήλ Αρχάγγελος που σήμερα γιορτάζει
θα βάλει την ψυχούλα σου εκεί που σου ταιριάζει.

Με σεβασμό, εκτίμηση και αγάπη
Δημήτριος Β. Σαμόλης 8/11/2023

* Πρόκειται για τον Μιχαήλ Φλουρή από την Θεοδώρα Μυλοποτάμου, μαθητής του πρωτομάστορα της λύρας Καρεκλά.  Κράτησε το ίδιο όνομα όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο κύριος Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης.